Cumhurbaşkanına mektup yazmıştım bir zaman,
demiştim ki,
“şehit ailelerine pozitif ayrımcılık getirilsin”
“Cumhurbaşkanlığı bu konudaki düşüncelerinizi almıştır”
Mealinde yazılı cevap gelmişti.
Bugün bakıyorum,
Sadece şeklen alınmış bazı kararlar.
*
Cumhurbaşkanın yemeği vardı Cuma akşamı,
etrafı inceledim…
oturma düzenini, kimlerin geldiğini falan…
*
Bir şehit yakını ailede da vardı yemekte.
Gazeteci arkadaşlar onların etrafındaydı.
Çünkü Cumhurbaşkanı ilk onların masasına gelecekti,
biliyorduk.
*
Ve geldi.
Birkaç dakika “merhaba” falan sonra ayrıldı.
*
Salondaki
konuşmasının ardından masasına döndü.
*
Medyada geniş yer aldı aileye bir “merhaba” demesi.
*
Sonra,
sonra
Gül’ün oturduğu masayı inceledim.
Etrafındakilere baktım.
Bir yanında milletvekilleri,
bürokratlar…
Diğer yanında işadamları…
*
Ankara’da,
her dakika görebilecekleri insanlar vardı etrafında.
*
Sorular takıldı kafama.
Bu ziyaretten ticari bir beklenti var mıydı?
Yatırıma yönelik bir konuşma gerçekleşti mi?
*
Eğer Kastamonu ile ilgili bir sorun çözümü masaya yattıysa,
O ortamda,
İlçelerin ansiklopedisi olan yerel medya,
ağırlıklı olarsak temsil edilmeliydi.
*
Yok eğer bu ziyaret,
bir beklenti ziyareti olmanın dışındaysa,
Şehit ailesi neden Gül’ün yanında değildi?
*
Davet düzenlemesini her kim organize ediyorsa,
Yanlış yapıyor.
*
Ülkenin en önemli kişileri şehit aileleri ve gazilerdir.
En üst makamın temsilcileridir bunlar.
*
Resim çektirmek adına, konu mankeni gibi durumdan çıkarılmalı,
her türlü organizasyonlarda idarecilerin yanında olmalıdırlar.
*
Sağlıcakla kalın.