Besmele var mı?

Yok...

Bayrak var mı?

Yok...

Atatürk var mı?

Yok...

Peki ne var?

Katil APO var,

polis taşlama var...

Nevruz kutlamalarından bahsediyorum.

*

Geçtiğimiz gün, Sincan’da Çanakkale şehitleri ile ilgili sergi vardı.

Gezdim.

Ölenlerin hayat hikayelerini okudum orda.

Askeri bir doktorun kendi oğluna bakmadığını,

diğer hastalarla ilgilendiğini öğrendim.

Neden bakmamıştı oğluna biliyor musunuz?

Çünkü yaşama ümidi yoktu çocuğun,

bağırsakları dışları çıkmış, ayrıca bacakları da kopmuştu.

Ertesi gün oğluna bakmaya gider doktor,

ancak ölüsüyle karşılaşır...

Neden anlattım bunu?

Çünkü o ruh artık kalmıyor...

*

Ülkemize yönelik bir saldırı olsa PKK ne yapar çok merak ediyorum.

Biz düşmanla savaşırken ne yapar bunlar?

Durun tahmin edeyim:

Polis taşlamaya devam ederler,

askerlerimizi cephede arkadan vururlar,

“kahrolsun devlet yaşasın PKK- BDP” naraları atarlar...

En başta bahsettim,

bunlarda

Besmele yok, bayrak yok, vatan aşkı yok...

Her istediklerini verin, yine Kürt halkını kışkırtır bunlar.

Bulunduğum bir ortamda,

Nevruz’da bile terör estirenlere en güzel cevabı bir Diyarbakırlı söyledi:

“Bunlar(pkk), dış mihrakların emrinde; halkı birbirine kırdıran, Ermeni yandaşlarıdır.”

Ben demiyorum, Diyarbakırlı diyor...

Esenkalın...