Kafa yukarıda,
ne sağa ne de sola çevrilir…
Yere ise hiç bakılmaz…
Sanki omuzlara perçinlenmiş bir baş…
“Küçük dağları ben yarattım” havası…
Milletvekillerinden bahsetmiyorum…
Peki kimlerden?
Danışmanlarından…
*
Uzun süre Kastamonu merkezde ikamet ettim…
O dönem yörenin çıkardığı; birçok milletvekiliyle görüşmüşlüğüm oldu.
Ama…
Tek bir danışmanla bile istişare imkânım olmadı…
Başkalarının oldu mu? diye düşündüğüm vakit,
sorardım hemşerilerime,
“Falanca danışman sizinle hiç bir araya geldi mi?”
“Şimdiye kadar kaç danışman sizinle ilgilendi?”
“Memleket meselesine kafa yoran danışman var mı?”
“Köy kahvesinde sizinle oturup çay içen danışman oldu mu?”
Çoğuna olumsuz cevap alırdım…
(böyle olmayan danışmaları tenzih ediyorum)
Mesela,
Bir ilimizde, herkesin yaka silktiği,
ama milletvekilinin bunları bilmediği biri var,
hiç ‘seveni yok’ ama ‘milletvekili danışmanı’…
vekil, danışmanı yüzünden kaybettiği itibarının farkında bile değil…
*
Vekil danışmanı nasıl seçiyor bakalım:
-Abi, vekil olursan beni yanına danışman alır mısın?
-Tabi alırım, ne demek, yeter ki seçileyim.
Sanki, “Milli Piyango parasının vaadi” dağıtılır…
“Milyar bana çıkarsa sana bir ev” der gibi….
Seçim biter
ardından danışman göreve başlar…
Peki,
“Memlekete hizmeti olur mu?”
Hayır…
Neden?
Çünkü o danışmanın üreteceği, çare bulacağı bir meziyeti yoktur…
Danışılan değil, sadece emir verilen biri durumundadır…
Zaten,
milletvekilleri bu gibi adamlara ne danışabilir ki?
*
Seçimler yakın,
hangi parti olursa olsun kadrosunu iyi belirlemesi gerekir.
Milletvekili olacaklar,
gerçekten danışılabilecek birileriyle yola çıkmalıdır.
Halkın içinde yaşayacak,
kraldan çok kralcı olmayacak kişilerle…
Milletvekilinin, “git bana sigara al gel” diyeceği kişilerle de değil…
“HES konusunu bir araştır bana bilgi ver” denebilecek olanlar tercih edilmelidir…
Yoksa;
Danışman ninni söyler, milletvekili uyur,
Bir arpa boyu bile yol gidilmez.
Ülkeye yapacakları tek hizmet,
gelene çay, gidene çay ısmarlamak olur…
Benden söylemesi…