Tabanca hedef tahtasına yönelmiş,

İki ucunda askerler,

Hem de onlarca...

Atışı yapan bir yüzbaşı...

Tetiğe ardı ardına basıyor,

Önce ayakta,

Sonrada bacak arasından...

*

Tekrar bakalım:

Atış yapan kim?

Bir yüzbaşı,

Karşısında ise,

Anadolu’dan gelmiş çocuklar...

Çöpçünün oğlu,

Memurun oğlu,

İşsizin oğlu...

İşadamının oğlu olacak değil ya...

Çünkü yer Şırnak...

*

Önceki yazılarımda askerden bahsederken,

eleştirdiğim hep bu gibi insanların tavırları

ve

yanlış kararlarıydı.

Haksızlıklarıydı...

Yoksa bazı “at gözlülerin” dediği gibi,

“TSK düşmanı” falan değilim,

rahatlıkla,

“TSK karşıtlığı yapmak vatan hainliğidir”

diyebilen,

Hatta,

BDP yöneticilerinin yüzüne karşı bunları söylemiş biriyim...

*

Mehmetçiğe namluyu çeviren yüzbaşı ile karşılaşsam ona soracağım ilk soru şu olurdu:

Karşına Genelkurmay Başkanı’nın oğlu geçse, ateş edebilir miydin?

Ya, Kara Kuvvetleri Komutanı’nın oğlu?

Cumhurbaşkanı’nın oğlu varken bu cesareti gösterebilir miydin?

Son olarak da şunu sorardım ona,

“Kendi çocuklarını hedef tahtasının yanına koyup, ateş edebilir miydin?”

Eğer bu komutan bana,

“ben çocuğumu da o hedef tahtasına koyup, ateş ederdim”

desin..

On defa elini öpmeye razıyım....

Ve

Özür dilemeye de...