Ölümün, acının, vurdumduymazlığın en çok yaşandığı,

ilkelliğin ve hurafelerin örnek alındığı ülkeler hepimizce bilinir:

“Yaşayanların Müslüman,

yönetimin ise, İsrail himayesinde olan ülkeler”...

Taşıdığı misyona tamamen zıt olan,

liderlerine ulaşılmaz,

kurallarına karışılmaz bu ülkelerde insana verilmeyen değer,

başlarına gelen musibetlerle ortaya çıkar.

*

Petrol, musluktan aktığı gibi akar bu ülkelere...

‘Altın musluk’lu mutfakların

‘Altın kapaklı tuvalet taşlarının’ olduğu saraylarda yaşar liderleri.

Ve

arkasından koyun sürüsü gibi giden bir halk vardır...

Ne yedikleri karınlarını doyurur,

ne giydikleri vücutlarını korur,

ne de barındıkları evler güvenlidir...

“Gribin mikroplardan oluştuğunu” söylese bilim adamları,

onlar yine tapındıkları adamların

“mikrop diye bir şey yoktur” lafına bakarlar.

Bu topluluklar Allah(c.c)’ın verdiği aklı sağlık için, bilim için kullanmazlar.

*

Fakirin fukaranın adım başı kol gezdiği yerlerdir,

liderlere tapılır bu ülkelerde,

O kadar tapılır ki,

7.9 şiddetinde depremler olup, on binlerce insan öldüğü halde;

sorumlu aranmaz, çözüm aranmaz.

“Allahın gazabı” deyip, geçiştirilir.

Japonya’da ise 8.9 şiddetinde deprem olur, ölen olmaz,

yinede araştırırlar, “eşyalarımızı daha az zararla nasıl koruruz” diye.

(11 şiddetine kadar dayanıklı binalar yapıyorlar.)

*

Türkiye ise

sadece konuşan liderlere sahiptir.

“Sen merdivenden düştün”,

“Sen attan düştün”,

“Senin sakalın var, senin saçın var”,

hep bu havalardadır liderler.

Birazda arz talep meselesidir aslında,

“Kanseri kökten çözüm buldum” deseniz kimse ilgilenmez,

“Merdivende tökezleyen lider”dir bizim için önemli olan.

İlgimiz o’nadır.

*

Yine depreme dönersek,

Depreme tek çare “bilim”dir.

İyi yapılaşmadır.

Halkını aldatan liderlerin,

“Yol yaptım, köprü yaptım” demesi yeterli değildir.

“Sağlam yapılaşmanın önünü açtım” demektir önemli olan.

Gelişmiş ülkeler bunu yapıyor.

Peki,

gelişmiş ülkeler daha iyi yaşam standardı için çalışırken,

bizim gibi ülkeler ne ile meşgul olmaktadır?

Depremde yıkılmış binaların arasından geçen, devlete ait Mercedes’lere,

“el sallamakla”...