Bedri Baykam’ı sevmem…

Gerekçem;

halkını sevmeyen biri olduğu için,

en önemlisi,

cumhuriyeti,

demokrasiyi hazmedemediği için…

*

Geçtiğimiz günlerde Baykam’a bıçaklı saldırı yapıldı,

hain bir saldırı,

ne tarafından bakarsanız bakın,

provokasyon kokan,

kalleşçe yapılmış bir saldırı…

*

saldırıdan sonra teslim olan tetikçiye soruyorlar:

“neden bıçakladın?”

Cevap hazır,

“Gıcık kapmıştım”…

Oha!

O zaman her gıcık kaptığın kişiyi bıçakla…

Mesela Ajdar’ı?

“Ne biçim şarkı söylüyon lan! Al sana!”

Saçmalığın daniskası…

*

Baykam laik(!) ya,

saldırgan fırsatı kaçırmamış,

ekranlara bakarak,

“Allah’tan başka ilah yoktur!” demiş.

Sanki ondan öğreneceğiz ‘Yaradan’ı…

Amacı, “dindarım, dinsizi öldürdüm” mesajı vermek.

Oyun hemen bozuldu, halkımız bu numarayı yutmadı…

*

Olayın bir başka boyutu da dikkatimi çekti,

Baykam, saldırı öncesi bir röportajında,

“Tehdit ediliyorum ama ölümden de korkmuyorum” demişti…

Bir süre sonra bıçaklandığında ise

sesi kısılana kadar,

“hastane!hastane!” diye bağırıp ortalığı ayağa kaldırdı, arkasındaki bıçaklanan asistanına bakmadan…

Ben olsam da belki aynı şeyi yapardım,

ama aklıma birden İbrahim Tatlıses geldi:

Başından vurulmuş, konuşmaya bile dermanı yokken asistanının elini tutuyor,

destek oluyor, “korkma” diyor, “kurtulacaksın!”…

“ölümden korkmuyorum” demek biraz büyük lokma, yutması zor.

Aradaki farkı da kısaca eklemek istedim…

*

Sonuç itibariyle;

sevmediğiniz birini öldüremezsiniz…

Hiçbir şey buna gerekçe olamaz…

Hele hele bunu Allah(c.c) adına asla yapamazsınız.

Ancak şeytan dürtükler bu gibi saldırıları…

Şeytan bile bir gün,

istifasını verecek, “her olayı üzerime atıyorsunuz, bıktım sizden”

diyecektir…

Esenkalın…