- Ne yapıyon lan!
- Namaz kıldım ağabey, seccadeyi kaldırıyorum…
- Ne namazı lan!
- Bildiğin “namaz” işte…
- Olum manyak mısın ‘namaz karın doyur mu?’
- Doyurmaz dimi abi…
- Tabi doyurmaz. Git işine bak, boş işler bunlar…
*
- Orda neler oluyor?
- Eylem yapıyorlar…
- Kim yapıyor eylemi?
- “Darbeye hayır” mitingimiymiş neymiş…
- Bunlar aptal ha…
- Neden ki?
- Ya miting karın doyurur mu, ‘Boş işler bunlar’…
*
- Sen ne yapıyosun burada?
- Resim çiziyorum…
- Para kazanabiliyor musun peki?
- Sanat için yapıyorum, para ile ilgisi yok…
- Sen kafayı mı sıyırdın?
- Ne oldu ki?
- Kardeşim karın doyuruyor mu yaptığın?
- Yooo…
- O zaman adam gibi ‘karın doyuracak’ şeylerle meşgul ol…
*
- Arkadaşım neden geldik buraya?
- Dans etmeyi öğreneceğiz.
- Ne yapacağız ki öğrenip de?
- Sanat için…
- Ya saçmalama…
- Gel, nereye gidiyorsun?
- Ya, dans ‘karın doyurur mu’, neden öğrenecekmişim ki? Ben gidiyorum…
*
- Bugün ağaç dikmeye gideceğiz…
- Neden?
- Nedeni var mı, ‘Oksijenli bir dünya’ için…
- Ya bırak allasen…
- Sende gelsene beraber dikeriz…
- ‘Karın doyuracak mı’ peki?
- Hayır…
- O zaman ben yokum, git başkasını bul.
*
- Çok güzel bir şarkı biliyorum söyleyeyim mi?
- Hayır...
- Ya n’olur söyleyeyim…
- Olmaz dedim…
- Niye bu kadar katısın?
- Şarkı ‘karın doyuracak mı?’
- Hayır.
- Boş ver o zaman, söyleme…
*
Resim yapma…
Şarkı söyleme…
Dans etme…
Ağaç dikme…
Çünkü;
bunların hiçbiri senin “karnını doyurmaz”.
Öz dilini öğrenmek bile…